Μια μικρή «υπενθύμιση» για όσους ζητάνε την κεφαλή του Μπαρτζώκα επί πίνακι
Ο προπονητής του Ολυμπιακού είναι αυτός που έχει λάβει την περισσότερη κριτική στον πάγκο της ομάδας, με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο.
Μια άκρως... φυσιολογική ήττα από την Ρεάλ, έφερε σύννεφα στον κόσμο των social media (και ευτυχώς όχι στον σύλλογο), που δεν έχει σταματήσει να ζητάει το «κεφάλι» του Μπαρτζώκα σε κάθε στραβό αποτέλεσμα. Αυτό το κείμενο είναι μια μικρή υπενθύμιση σε όσους έχουν... κοντή μνήμη.
Από ομάδα που ήταν στα αζήτητα στα συνεχόμενα Final-4
Λένε πως δεν πρέπει να ξεχάσεις το παρελθόν, γιατί αν το κάνεις είσαι καταδικασμένος να το ξαναζήσεις. Οι «ερυθρόλευκοι», πριν την έλευση του Γιώργου Μπαρτζώκα θεωρούσαν... επιτυχία το να πλασαριστούν κοντά στις θέσεις των playoffs. Και πριν βιαστεί κανείς να κάνει τον εσωτερικό του αντίλογο, ναι, δεν είναι επιτυχία τα συνεχόμενα Final-4. Επιτυχία είναι μόνο η κατάκτηση των τροπαίων, σε έναν σύλλογο όπως η ομάδα του Πειραιά.
Ωστόσο, η καθιέρωση του οργανισμού στα Final-4 όχι απλά δεν είναι εύκολη, αλλά δεν ξέρω αν θα την συνηθίσουμε στο μακρινό μέλλον ή θα την... αναπολούμε. Ακούγεται σκληρό (και έτσι είναι), αλλά ακόμη και η καλύτερη ομάδα στην κανονική διάρκεια της Euroleague, θα κριθεί από ένα κακό βράδυ στο Final-4. Κι αυτό γιατί το σύστημα διεξαγωγής επιτρέπει την έκπληξη, αλλά ταυτόχρονα «θυσιάζει» το δίκαιο.
Το μπάσκετ των motion επιθέσεων και οι επιρροές του NBA
Το καλύτερο πρωτάθλημα στον πλανήτη, είναι πασίγνωστο, αλλά όχι ευρέως διαδεδομένο, ώστε να γνωρίζει η πλειοψηφία, ποια συστήματα «σκανάρουν» κι έπειτα ενσωματώνουν στα plays μιας ομάδας. Σας πληροφορώ πως τα συστήματα του Γιώργου Μπαρτζώκα και ειδικότερα η motion επίθεση, διδάσκεται ακόμη και στα κολλέγια του NCAA. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλους κορυφαίους προπονητές της Euroleague, όπως ο Ιτούδης κι ο Αταμάν.
Τόσο εμείς οι δημοσιογράφοι, όσο και ο κόσμος που παρακολουθεί μπάσκετ, δεν είμαστε ικανοί (τουλάχιστον σε απόλυτο βαθμό) να κρίνουμε την δουλειά ενός προπονητή. Δεν είμαστε στο μυαλό του, δεν έχουμε τις γνώσεις που έχει για το άθλημα και δεν καλούμαστε εμείς να πάρουμε αποφάσεις σε δευτερόλεπτα στην διάρκεια ενός παιχνιδιού. Καλό είναι λοιπόν να μην είμαστε και τόσο... απόλυτοι στα συμπεράσματα μας.
Το χτίσιμο μέσα από την ομαδικότητα, ο δύσκολος δρόμος και αυτό που ξεχνάμε
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει επιλέξει έναν δύσκολο δρόμο για την κορυφή. Θα βασιστεί σε όλους τους παίκτες του, θα τους εμπιστευτεί σε μεγάλο βαθμό και θα συμμετέχουν όλοι ενεργά στο ρόστερ. Οι αλλαγές με το... ρολόι είναι κάτι που «ενοχλεί» τους περισσότερους, όμως σε μια απαιτητική σεζόν δεν είναι δύσκολο να γεμίσεις το ιατρικό δελτίο με ονόματα ή ακόμη και να «κάψεις» έναν παίκτη.
Ο προπονητής των «ερυθρόλευκων» έχει την δική του φιλοσοφία. Φυσικά και κάνει λάθη. Και θα ξανακάνει. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αποτυχημένος. Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο του συλλόγου. Κι ας μην ξεχνάμε πως το 2013 κατέκτησε και αυτός την Euroleague. Πήρε την ομάδα του Ίβκοβιτς και την εξέλιξε στην καλύτερη επιθετική εκδοχή που έχουμε δει για την ομάδα του Πειραιά. Κάποια στιγμή ο κύκλος αυτός θα κλείσει. Ίσως και να είναι κοντά. Και καλό είναι να μην κλείσει με μνήμη «χρυσόψαρου».
